Tam gdzie jedni widzą park krajobrazowy, ja widzę przede wszystkim styk kultur. Tej, po której zostały tylko toaletki, tej, która wyrażała się śpiewnym, kresowym akcentem moich krewnych i tej, którą reprezentują “tamci”, z “poznańskich stron”. Dolina Baryczy leży bowiem zaraz przy przedwojennej polsko-niemieckiej granicy, którą daje się zauważyć nie tylko w architekturze i akcencie, ale i sposobie patrzenia na sąsiadów zza miedzy.

To jest dla mnie nadbaryckie genius loci, nie karpie, stawy, ptactwo i krajobrazy, po które zjeżdża się coraz więcej turystów z Polski. A już zupełnie Dolina Baryczy nie kojarzy mi się z winem. Pewnie dlatego, kiedy pierwszy raz usłyszałem o Winnicy de Sas z Czeszyc, pomyślałem, że to projekt bardziej nastawiony na agroturystykę, niż na poważną produkcję wina. A to, że nie spotkałem się później nigdzie z tymi winami, tylko utwierdzało mnie w tym przekonaniu.

Aż tu nagle zrobiło się o nich całkiem głośno. Wszystko za sprawą kwewri, która posłużyła właścicielom do udanych eksperymentów. Kvevri Milvus 2015, czyli gewürztraminer fermentowany i dojrzewający w gruzińskiej amforze doczekał się kilku pochlebnych recenzji, m.in. tej. Nikt jednak nie wspomniał o Kvevri Botaurus 2015, czyli czerwonym bracie Milvusa. Właściwie nie wspomina o nim nawet strona producenta.

Tymczasem to wino stoi sobie jak gdyby nigdy nic we wrocławskim EPI, gdzie kosztuje 62 zł. Okazuje się, że to 100-procentowy pinot noir, co już samo w sobie brzmi zaskakująco w kontekście kwewri. W amforze przeleżało 8 miesięcy, kolejne 6 we francuskim dębie i 3 w stali nierdzewnej. Nie dodano do niego siarki, ani selekcjonowanych drożdży.

Co z tego wyszło? Zaskakująco dobre wino. Może podobać się już sam aromat wiśni, jagód, lakieru i dachówki po deszczu. Usta są zwiewne i leciutkie (10,5% alkoholu), ale z wyczuwalnym kwewrowym charakterem. Wszystko jest na swoim miejscu, dobrze poukładane i bardzo smaczne.

Może i Dolina Baryczy nigdy nie będzie czołowym regionem winiarskim w Polsce, ale widać, że mają tam smykałkę do ekscentrycznych, kosmopolitycznych eksperymentów. Do różnych kultur, które odcisnęły piętno na tej ziemi, chyba czas dodać kolejną, która zrobiła to dosłownie – gruzińską.

Tagi: Dolina Baryczy, Dolny Śląsk, Gruzja, kvevri, naturalne, pinot noir, polskie