Pisałem niedawno o Laposa Birtok, popularnym producencie z Badacsony, którego wina niektórzy postrzegają jako zbyt techniczne, wypatroszone z terroir. Dzisiaj przeskakuję na wschód regionu, do kompletnie innego świata.
W Budapeszcie na jej wina można natknąć się praktycznie na każdym rogu. Stały się synonimem nowoczesnego, solidnego stylu. Biegle mówi po angielsku, lubi Instagrama i pojawia się w celebryckich magazynach.
Jest taka scena w filmie Barolo Boys. Widzimy Elio Altare, jak wolnym krokiem wchodzi do piwnicy i zbliża się do botti swojego ojca. Po chwili ostrze piły mechanicznej zanurza się w slawońskim dębie. To nie tylko symboliczny początek ruchu modernistów w Barolo, ale i niezły przyczynek do zbiorowej psychologii regionu.
Jest parę win, o których mówi się że są “prawie tak dobre jak…”. Najlepsze niemieckie spätburgundery są już prawie tak dobre jak wybitne burgundy, Taurasi dorównuje Barolo itd. Problem w tym, że to pretendowanie niekoniecznie jest takim zaszczytem, jak mogłoby się wydawać.
Czy tego chcemy, czy nie, Somló się zmienia. Najbardziej jaskrawym znakiem modernizacji jest wielkie jak na standardy tego butikowego regionu imperium Kreinbachera.
Wyobraźcie sobie wioskę. Ot, średniego rozmiaru. Ładną, ale bez przesady. W tej wiosce kilkanaście miejscówek – restauracji, wine barów, ogródków, kawiarni, burgerowni i lodziarni. Wszystko w modnym, sielsko-ponowoczesnym stylu, który sprawia, że leniuchujący tu mieszczuch nie będzie miał poczucia trwonienia czasu.
